Snoeien of wieden, dat is de vraag:

 

Of het beter is de laatste spruiten

Te punten tot gemeende vormen

dan aan de wortel en de tak te pakken

Wat later slecht te snoeien valt.

 

Het snoeien drukt de fruitboom aan de muur

Brengt de den terug tot teken van het barre jaar

Maar wakker zijn is niet des mensen aard

Het gilde van de tuin niet sterk altijd

 

Wanneer de tuin een open plek is in de wildernis

Staat steeds een god de held ter zij

Die zoekt de wortel op van later kwaad. Hij wiedt

Zijn keuze blijft, ook als de vorm vergaat

 

De keuze voor het wieden raakt de plaats

En niet de plant die elders groeien mag

Want wankel instrument is zelfs de held

Die korte orde schept in eeuwige natuur

 

Bettona, 6 VII 2014